Hernieuwbare energie in Italië: Wat u moet weten

Sommige landen springen eruit in het gesprek over hernieuwbare energie in Europa, en Italië is een van de topspelers. Voor 2018 en 2020 heeft Italië zijn doelstellingen voor hernieuwbare energie overtroffen. De totale energie geproduceerd door waterkracht, zonne-energie, windenergie, bio-energie en geothermische energie in Italië voor 2018 bereikte 17,8% van het bruto eindverbruik, en overtrof daarmee de doelstelling van 17% voor 2020.

Er was een verbruik van 7,7% in de vervoerssector voor individuele sectoren, 33,9% in de elektriciteitsproductie en 19,2% in het warmteverbruik uit hernieuwbare energiebronnen binnen Italië in 2018. Met die hoeveelheid elektriciteitsverbruik heeft Italië de doelstelling van het Nationaal Actieplan inzake hernieuwbare energiebronnen, ook bekend als de PAN, voor de jaren 2018 (24,6%) en 2020 (26,4%) ruimschoots overschreden.

Italië staat in de top tien van Europa op de lijst van landen met de grootste elektriciteitsproductie uit duurzame energiebronnen. De nationale impact op het totaal van de Europese Unie bedraagt ongeveer 10,7%. Het ambitieuze streefcijfer voor 2030 dat in het Italiaanse nationale energie- en klimaatplan is vastgesteld, voorziet in een verbruik van 30% uit hernieuwbare energiebronnen. Dit maakt het voor Italië dus noodzakelijk om zijn plannen voor hernieuwbare energie in de toekomst te bevorderen en te installeren.

‍

Italië's reis naar hernieuwbare energie, hoe ver ze zijn gekomen.

De snelst groeiende bron van hernieuwbare energie in Italië is fotovoltaïsche zonne-energie (PV).

• In 2021 zal 40,91% van de elektriciteit in het land afkomstig zijn van hernieuwbare energiebronnen, tegenover 27,68% in 2011.
• In 2020 stootte Italië cumulatief gemiddeld 0,19 kg CO2 per kWh energie uit. Dit cijfer markeert een groei van de decarbonisatie ten opzichte van 2010, toen het gemiddeld 0,22 kg CO2 per kWh energie uitstootte.
• Tussen 2011 en 2021 is het aandeel van de elektriciteitsproductie uit fossiele brandstoffen aanzienlijk gedaald van 72,32% tot 59,09%.
• In 2011 bedroeg de elektriciteitsproductie uit waterkracht 15,29%; uit zonne-energie 3,60%; uit windenergie 3,29%; en uit andere hernieuwbare energiebronnen zoals biomassa en verbrand afval 5,50%. Een decennium later is er veel veranderd in deze aandelen. In 2021 bedroeg het aandeel van waterkracht in de elektriciteitsproductie 15,77%, dat van zonne-energie 8,64%, dat van windenergie 7,40% en dat van andere hernieuwbare energiebronnen 9,10%.
• Tussen 2010 en 2020 is het energieverbruik uit hernieuwbare energiebronnen gestegen van 9,94% tot 17,72%.

Beleid ter bevordering van de groei van hernieuwbare energie in Italië

Nadat Italië zes jaar eerder dan gepland zijn eigen streefcijfer van 17% voor het aandeel hernieuwbare energie heeft overtroffen, heeft het beleid en richtsnoeren opgesteld om de sector hernieuwbare energie te stroomlijnen met het oog op maximale winst. Het werkt in het kader van het EU-stappenplan Energie 2050 aan een vermindering van de uitstoot van broeikasgassen met ten minste 80 procent ten opzichte van het niveau van 1990 met behulp van zijn nationale energiestrategie met een 10-jarig stappenplan.

De nationale energiestrategie heeft tot doel het concurrentievermogen, de duurzaamheid en de veiligheid in de Italiaanse nationale energiesector te vergroten door middel van regelingen en stimuleringsmaatregelen die specifiek op de Italiaanse markt zijn toegesneden. De regelingen of beleidsmaatregelen die verantwoordelijk zijn voor hernieuwbare energie - elektriciteit in Italië worden gecontroleerd door Gestore dei Servizi Energetic (GSE - de beheerder van elektriciteitsdiensten).

Enkele van de beleidslijnen zijn:

• Elektriciteit uit hernieuwbare energiebronnen wordt gestimuleerd via BTW-aftrek en aftrek van onroerende voorheffing.
• Pro-verbruikers kunnen elektriciteit die is opgewekt uit hernieuwbare energiebronnen en in het net wordt ingevoerd, verkopen op de vrije markt of aan de GSE tegen een gegarandeerde minimumprijs die in de volksmond "ritiro dedicato" wordt genoemd.
• Netmetering, ook bekend als "scambio sul posto", biedt een gemakkelijke vergoeding aan prosumenten voor de elektriciteit die zij aan het net leveren.
• Netbeheerders moeten voorrang verlenen aan installaties voor hernieuwbare energie.
• De prioritaire inschakeling van elektriciteit uit hernieuwbare bronnen is eveneens een verplichting.
• De netbeheerders kunnen het net uitbreiden indien nodig en op verzoek van de exploitanten van de centrales.
  

Wat hernieuwbare energie in de verwarmingssector betreft, zijn er ook enkele beleidsmaatregelen beschikbaar:

• Netwerken voor stadsverwarming en -koeling worden op lokaal niveau beheerd.
• De ontwikkeling van de installaties die nodig zijn voor hernieuwbare energiebronnen voor verwarming (RES-H) wordt ondersteund door prijsgebaseerde mechanismen.
• Er is een fiscaal reguleringsmechanisme om het gebruik van hernieuwbare energiebronnen voor verwarming te bevorderen.
  

Andere algemene beleidslijnen die betrekking hebben op hernieuwbare energiebronnen in Italië zijn onder meer:

• Certificaten van geïnstalleerde energiecentrales zijn verplicht.
• In alle nieuwe of gerenoveerde gebouwen moeten duurzame energiebronnen worden geïntegreerd, met een extra 10% van het verplichtingsniveau voor openbare gebouwen.
  

Voortbouwend op het bovenstaande heeft de Italiaanse regering onlangs krachtige stimuleringsmaatregelen ingevoerd om de nationale markt voor hernieuwbare energie te helpen versterken:

• Opstelling van 3,37 GW aan nieuwe zonnecapaciteit in 2022. 
• Toewijzing van 1,7 miljard euro ter ondersteuning van bedrijven die duurzame energie produceren.
• Verstrekking van elektriciteitssubsidies aan eigenaars van PV-systemen met een vermogen van meer dan 20kW.
• Uitgifte van 267 miljoen euro om kleine en middelgrote ondernemingen te helpen fotovoltaïsche installaties te betalen.
• Tussen het uitbreken van Covid-19 en nu heeft de Italiaanse regering ongeveer 48,20 miljard euro uitgetrokken om de groei van hernieuwbare energie te ondersteunen, tegenover 4,28 miljard euro voor de ondersteuning van energie uit fossiele brandstoffen.
• Na elektriciteit en verwarming is de Italiaanse vervoersector verantwoordelijk voor de meeste uitstoot van broeikasgassen. De regering investeert actief in elektrische voertuigen (EV's) om dit te beteugelen. In maart kondigde de regering aan dat ze een subsidie van €6.000 zou verstrekken voor de aankoop van een EV.

Lopende projecten voor hernieuwbare energie in Italië.

Het eerste offshore-windmolenpark van Italië is momenteel in aanbouw. De installatie bestaat uit tien windturbines met een totale capaciteit van 30MW. Verwacht wordt dat deze turbines samen 58GWh aan energie zullen produceren, waarmee kan worden voorzien in de energiebehoeften van 60.000 mensen. En wat meer is? De centrale is ontworpen om de uitstoot van 730Mt CO2 over 25 jaar te voorkomen.

Bovendien bouwt Ente Nazionale Idrocarburi, kortweg ENI, een fotovoltaïsche installatie van 4,5 MW in Trecate om haar productielocatie van stroom te voorzien. Daarnaast heeft ENI New Energy, een dochteronderneming van ENI, drie windprojecten met een totale capaciteit van 35 MW in de regio Apulië in Italië verworven. Deze windcentrales zullen naar verwachting jaarlijks ongeveer 81 GWh produceren, waardoor jaarlijks ongeveer 33.400 ton CO2-uitstoot wordt vermeden.

‍

Voorts worden momenteel zes onshore-windmolenparken met een gecombineerde capaciteit van 418 MW gebouwd in de regio's Apulië, Sardinië en Basilicata. Verwacht wordt dat deze projecten, zodra ze van start gaan, het land zullen helpen zijn doelstelling voor 2030 te halen om 55% van zijn elektriciteit uit hernieuwbare energiebronnen te produceren.

Prognoses van deskundigen

Wat de opwekking van elektriciteit betreft, verwacht het Nationaal Plan voor Energie en Klimaat (PNIEC) dat de stroomopwekking uit hernieuwbare energiebronnen tegen 2030 met 65% zal zijn toegenomen ten opzichte van het huidige totaal.

Het is ook de bedoeling dat meer dan 55% van het nationale elektriciteitsverbruik, geraamd op 337 TWh in 2030, wordt gedekt door hernieuwbare energiebronnen.

Het plan is zich te concentreren op twee hernieuwbare energiebronnen, windenergie en fotovoltaïsche energie. Beide hernieuwbare energiebronnen zullen in 2030 meer dan tweemaal zoveel vermogen geïnstalleerd hebben als wat momenteel haalbaar is. Dit betekent dat de toename van het totale geïnstalleerde vermogen uit hernieuwbare energiebronnen zou oplopen tot 75%.

Op grond van zorgvuldige analyses door deskundigen van de RE-groei van het land door de jaren heen, wordt verwacht dat de markt tussen dit jaar en 2027 een samengesteld jaarlijks groeipercentage (CAGR) van 7,1% zal bereiken. 

Conclusie

Italië pauzeert niet in zijn race om de enige kanshebber voor hernieuwbare energie-innovaties in Europa te worden. Integendeel, het heeft zijn doelstellingen al twee keer op rij overtroffen en blijft de lat voor duurzaamheid steeds hoger leggen. 

Hive Power is optimistisch over de enorme vooruitgang die kan worden geboekt op het gebied van hernieuwbare energie in Italië door AI-gebaseerde smart grid-technologieën toe te voegen om meer innovatieve oplossingen te bevorderen.

Terwijl de overheid investeert in EV's, kan zij de realisatie van een gedecentraliseerd netwerksysteem versnellen door doelbewust over te schakelen op het slim opladen van EV's. Hierdoor worden elektrische netwerken beter in stand gehouden. En met duurzame, effectieve netten wordt decarbonisatie gemakkelijk gemaakt.